فروش دیگ بخار

دیگ بخار یا بویلر، یک تجهیزات تولید بخار است که در صنایع مختلف به منظور تولید انرژی حرارتی و بخار استفاده می‌شود. عمده‌ترین کاربرد دیگ بخار، در صنایع نفت، گاز، شیمیایی، آب و برق، فولاد، نساجی و کاغذ است.

اصل کار دیگ بخار بر پایه اصل انتقال حرارت از طریق انتقال انرژی حرارتی از منبع حرارتی به آب در داخل دیگ است. در این فرآیند، سوخت (از قبیل گاز، نفت، ذغال سنگ و زباله) یا منبع سردی انرژی حرارتی را تغییر شکل می‌دهد و حرارت را به آب منتقل می‌کند. آب در داخل دیگ ذخیره می‌شود و با استفاده از انرژی حرارتی، درجه حرارت آب افزایش می‌یابد تا در نهایت آب به حالت بخار درآید و از طریق لوله‌های مخصوص به مناطق مورد نیاز در سیستم منتقل شود.

دیگ بخار با استفاده از بخار متولد شده قادر به تأمین انرژی حرارتی برای تأسیسات و دستگاه‌های مختلف است. این تجهیزات در برخی از مواقع می‌توانند به عنوان منبع انرژی برای تأسیسات تهویه، گرمایش ساختمان‌ها، تولید برق و سایر عملیات صنعتی مورد استفاده قرار گیرند.

دیگ بخار فواید زیادی دارد، از جمله:

1. انتقال سریع و بهینه انرژی حرارتی
2. قابلیت تأمین بخار در دما و فشار متنوع
3. جوانمردی و عمر طولانی
4. کارایی بالا و مصرف انرژی کمتر
5. کمک به حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی

با توجه به استفاده گسترده از دیگ بخار در صنعت و تأثیر آن بر تولید انرژی حرارتی و بخار، طراحی و عملکرد صحیح این تجهیزات بسیار اهمیت دارد. همچنین، تعمیر و نگهداری منظم آنها نیز برای افزایش عمر مفید و بهره‌وری مناسب از آنها ضروری است.

انواع

دیگ بخار یک دستگاه گرمایی است که از طریق اعمال حرارت و فشار بخار آب، انرژی حرارتی را به صورت بخار تبدیل می‌کند. این بخار سپس به منظور تأمین گرمای مورد نیاز در فرآیندهای صنعتی، تجاری و خانگی استفاده می‌شود. دیگ بخار در بسیاری از صنایع، از جمله نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها، صنایع شیمیایی، صنعت معدن، صنایع متالورژی، صنایع غذایی و صنایع نساجی استفاده می‌شود.

انواع دیگ بخار بر اساس طریقه تولید بخار و ویژگی‌های فنی متنوعی دارند. در زیر به برخی از این انواع اشاره خواهیم کرد:

1. دیگ آب‌لوله‌ای: این نوع دیگ به صورت یک آب‌لوله بزرگ عمل می‌کند و بخار از داخل آن تولید می‌شود. این دیگ‌ها عموماً برای تأمین گرمای مورد نیاز در نیروگاه‌ها و صنایع بزرگ استفاده می‌شوند.

2. دیگ آب‌میخ‌پاش: در این نوع دیگ، آب به صورت قطراتی در برابر سطح گرمکننده پاشیده می‌شود و با تبخیر سریع، بخار تولید می‌شود. این دیگ‌ها برای استفاده در صنایع کوچکتر و کاربردهای خانگی مناسب هستند.

3. دیگ آب‌دوغابه: این نوع دیگ شامل دو قسمت است که یک قسمت آب به آن تزریق می‌شود و با فرآوری حرارتی، بخار تولید می‌شود و در قسمت دیگر به کاربردهای گرمایشی یا صنعتی منتقل می‌شود.

4. دیگ آب‌نگهدار: این نوع دیگ برای تأمین گرمای موردنیاز در ساختمان‌ها، هتل‌ها و برج‌های تجاری استفاده می‌شود. در این دیگ‌ها، بخار آب در برج گرمایی تشکیل شده و با استفاده از یک سیستم لوله‌کشی، به سیستم گرمایشی منتقل می‌شود.

هر یک از این انواع دیگ بخار، ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و بر اساس نیازهای هر صنعت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اجزای مهم ساختمان فلزی دیگ بخار

دیگ بخار یکی از سازه‌های حیاتی در صنایع مختلف است که استفاده از بخار را برای تولید برق، تأمین گرما و ایجاد حرارت مورد نیاز دارند. در ساختمان فلزی دیگ بخار، استفاده از فولاد با توجه به خواص فنی آن در مقابل فشار و حرارت بالا بسیار مناسب است. بدنه دیگ باید از فولاد با ضخامت مناسب و با ویژگی‌های مقاومتی و استحکامی کافی ساخته شود تا بتواند فشار و حرارت را تحمل کند.

در بدنه دیگ بخار لوله‌های آب نیز نصب می‌شوند که برای جابجایی آب به سمت دیگر بخش‌های سیستم استفاده می‌شوند. این لوله‌ها نیز باید از جنس فولاد باشند و می‌بایستی تحت فشار آب قرار گیرند.

بشکه دیگ بخار نیز برای جمع‌آوری آب استفاده می‌شود. این بشکه با دسته کشویی یا دربی برای خروج آب تجهیز می‌شود. عملکرد صحیح بشکه بسیار اهمیت دارد زیرا بهره‌وری و عملکرد دیگ بخار را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

شعله‌گاه یک بخش حیاتی و مهم در دیگ بخار است که برای ایجاد سوخت و تأمین اشتعال مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این بخش سوخت (مانند گاز طبیعی یا نفت) و هوا تزریق می‌شوند تا سوخت در آن احتراق شود و حرارت لازم برای تبدیل آب به بخار تولید شود.

این اجزا نقش بسیار مهمی در عملکرد و کارایی دیگ بخار دارند. به علاوه، اجزا کنترلی مانند سنسورها، کنترلرها و ترموستات‌ها نیز از اهمیت بالایی برخوردارند چرا که به کنترل دما، فشار و سایر پارامترهای مهم دیگ بخار کمک می‌کنند. با استفاده از این اجزا، عملکرد دیگ بخار بهبود می‌یابد و خطرات ناخواسته در آن کاهش می‌یابد.

دیگ بخار صنعتی

یک دیگ بخار صنعتی، یک وسیله تولید بخار است که در صنایع مختلف به شدت استفاده می‌شود. این دیگ‌ها قادر به تولید بخار با فشار و دمای بالا هستند و یکی از اصلی‌ترین اجزای سیستم تأسیسات حرارتی در صنایع مختلفی مانند نیروگاه‌ها، کارخانجات، پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی هستند.

دیگ‌های بخار صنعتی توانایی تولید بخار را با استفاده از سوخت‌های مختلف نظیر گاز طبیعی، نفت سبک، زغال سنگ و چوب داشته و در نتیجه در صنایعی که به این منابع سوختی دسترسی دارند، بسیار پرکاربرد هستند.

اصلی‌ترین کاربرد دیگ‌های بخار صنعتی، تأمین بخار برای مصارف گرمایشی و فرآوری است. بخار تولید شده به صورت خنک شده و از طریق شبکه‌های لوله‌کشی به وسایل مختلفی مانند حوضچه‌های گرمایشی، گرم‌کننده‌ها و دلیجات صنعتی منتقل می‌شود.

به علاوه، دیگ بخار صنعتی در صنایع پتروشیمی برای عملیات انتقال نفت خام و تولید مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، در صنایع غذایی و دارویی، دیگ‌های بخار صنعتی جهت تولید بخار فرآیندی و بهداشتی به کار می‌رود.

از ویژگی‌های مهم دیگ‌های بخار صنعتی می‌توان به قدرت و بازدهی بالا، سازگاری با انواع سوخت‌ها، ایمنی در کارکرد، طول عمر بالا، مدیریت آسان و کاهش هزینه‌های انرژی اشاره کرد.

دیگ بخار صنعتی به عنوان یکی از اجزای حیاتی در تأمین نیازهای گرمایشی و فرآوری در صنایع، اهمیت بسیاری دارد و با توجه به تکنولوژی روزافزون، بهبود این دیگ‌ها در جهت بهبود کارایی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی همیشه در دستور کار است.

سنسور دمای اگزوز

سنسور دمای اگزوز دیگ بخار یک حسگر الکترونیکی است که استفاده می‌شود تا دمای اگزوز از سیستم دودکش دیگ بخار را اندازه‌گیری کند. این سنسور غالباً در خودروهای دیزلی و دیگ‌های بخار صنعتی استفاده می‌شود.

وظیفه اصلی سنسور دمای اگزوز دیگ بخار، اندازه‌گیری دمای گازهای دودکش حاصل از سوخت‌سوزی و اگزوز دیگ بخار است. دمای اگزوز نشان‌دهنده کارایی سیستم سوخت‌سوزی و عملکرد دیگ بخار است. با اندازه‌گیری دمای اگزوز، می‌توان عیوب موجود در سوخت‌سوزی را تشخیص داد و در صورت لزوم تصحیح کرد.

این سنسور معمولاً با استفاده از تکنولوژی مقاومتی یا ترموکوپل عمل می‌کند. در صورتی که دما افزایش یابد، مقاومت یا ولتاژ خروجی سنسور کاهش می‌یابد. این ویژگی به اپوکسیمند کردن یا ورود منبع تغذیه به سنسور کمک می‌کند.

داده‌هایی که توسط سنسور دمای اگزوز دیگ بخار دریافت می‌شود، به یک ماژول یا کنترلر ارسال می‌شود تا به طور مستقیم نمایش داده‌شوند یا در سیستم کنترلی سوخت‌سوزی یا دیگ بخار استفاده شوند. این اطلاعات می‌توانند برای تنظیم سوخت و اگزوز دیگ بخار بهینه استفاده شوند و عملکرد بهتری را به دست آورند.

اگرچه سنسور دمای اگزوز دیگ بخار یک قطعه کوچک و کم هزینه است، اما نقش بسیار مهمی در بهینه‌سازی عملکرد سوخت‌سوزی و دیگ بخار دارد. با استفاده از این سنسور، می‌توان به طور مداوم دمای اگزوز را نظارت کرده و برای کاهش آلاینده‌های محیطی و بهبود بهره‌وری سیستم استفاده نمود.

سنسور دمای آب

سنسور دمای آب دیگ بخار یک نوع سنسور است که برای اندازه‌گیری دقیق دمای آب در یک دیگ بخار استفاده می‌شود. این سنسور به طور عمده در صنایع بخار و گرمایش مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سنسور دمای آب دیگ بخار معمولاً از ماده‌ای مانند پلاتینوم یا نیکروم تهیه می‌شود. این مواد معمولاً دارای خاصیت تغییر مقاومت الکتریکی به تغییر دما هستند. در سنسورهای دما، تغییرات مقاومت الکتریکی ماده با تغییر دما اندازه گیری می‌شود.

سنسور دمای آب دیگ بخار معمولاً دارای دو سیم است که به داخل آب دیگ بخار قرار داده می‌شود. با اتصال این سیم‌ها به یک سیستم آمپر سنج، تغییرات مقاومت الکتریکی در پاسخ به تغییر دمای آب برقرار می‌شود. این تغییرات سپس به یک واحد نمایشگر دما منتقل می‌شود تا دمای آب بتواند قابل مشاهده و کنترل شود.

سنسور دمای آب دیگ بخار در صنایع بخار و گرمایش به دلیل دقت بالا و پایداری طولانی مدت خود بسیار مورد توجه است. استفاده از این سنسورها در کنترل دما در دیگ‌های بخار، کمک به بهره‌وری انرژی و کاهش هزینه‌های انرژی می‌کند.

نوع سوخت دیگ بخار

دیگ بخار یک نوع سیستم گرمایشی است که به منظور تولید بخار جهت انتقال حرارت در فرآیندهای صنعتی، تجاری و ساختمانی استفاده می‌شود. در این پروسه، سوختی مانند گاز طبیعی، دیزل، مازوت یا ذغال سنگ به عنوان منبع انرژی استفاده می‌شود.

گاز طبیعی یکی از معمول‌ترین نوع سوخت‌های استفاده شده در دیگ‌های بخار است. این نوع سوخت به دلیل دسترسی آسان، ضریب پاکیزگی بالا و قابلیت سوختن بدون تولید آلاينده‌ای مهلک نظیر دود و زباله‌های جامد، انتخاب ایده‌آلی برای بسیاری از صنايع است.دیگ‌های بخار موجود در بازار، به تفاوت‌های متعددی در طراحی و ساختار دارند. در نتیجه، تاثیر سوخت مورد استفاده بر روی عملکرد و کارایی دیگ بخار نیز متفاوت می‌باشد. در انتخاب نوع سوخت برای دیگ بخار، باید به مواردی مانند نوع درخواست حرارتی، قابلیت تهیه و قیمت سوخت، و امکانات اضافی مثل نیاز به خنک شدن یا بجای تولید بخار، تامین آب یا برق، مراقبت کرد.

استفاده از سوخت مناسب در دیگ بخار، علاوه بر بهینه‌سازی عملکرد و بهبود کارایی، می‌تواند به حفظ محیط زیست نیز کمک کند. سوخت‌های سبک و پاک نظیر گاز طبیعی یا برق، که کاهش حجم انتشار گازهای خطرناک را به دنبال دارند، در نظر گرفته شده و مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرند.

به طور خلاصه، سوخت دیگ بخار باید با توجه به نیازها و شرایط خاص برای هر نوع دیگ تعیین و انتخاب شود. این امر به حفظ بهینه‌سازی عملکرد دیگ بخار و بهره‌وری آن کمک می‌کند.

مسیر گاز های احتراق در دیگ بخار

مسیر گازهای احتراق در دیگ بخار را می‌توان به صورت زیر توصیف کرد:

1. ورود هوا به دیگ: در ابتدا، هوای جوی از طریق توربین یا از خارج دیگ وارد آن می‌شود. هوا به طور معمول از طریق فیلتراسیون و خنک کردن عبور می‌کند تا از ذرات جامد و مواد آلوده پاک شده و در صورت لزوم سرد شود.

2. مخلوط هوا و سوخت: در قسمت بعدی، سوخت (مانند گاز سوخته، نفت سبک و سنگین و یا وود) با اکسیژن موجود در هوا مخلوط می‌شود. این مخلوط به عنوان مواد ورودی به بخش احتراق وارد می‌شود.

3. احتراق: مواد ورودی حاوی سوخت و اکسیژن در داخل بخش احتراق قرار می‌گیرد. در اینجا، به کمک اتصال کارخانه و یا سوخت‌ساز، مخلوط هوا و سوخت اشتعال می‌گیرد و فرآیند احتراق آغاز می‌شود.

4. انتقال حرارت: انرژی حاصل از احتراق باعث ایجاد حرارت می‌شود. حرارت تولید شده به زمینه‌ای که در آن به دیگر بخش‌ها منتقل می‌شود، انتقال داده می‌شود. انتقال حرارت می‌تواند به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم (مثلاً از طریق صفحات حرارتی یا آب خارجی حاوی حرارت) صورت گیرد.

5. خروج گازهای احتراقی: پس از عبور از مناطقی که از حرارت استفاده نشده، مانند زمینه‌های تبادل حرارت، گازهای احتراقی در طول مسیر خروجی (چیمنی یا مسیر فومنت) به ماشین آلات و سیستمهای ضروری خروجی متصل می‌شوند، مانند توربین بخار برای تولید برق یا دستگاه‌های تهویه و تصفیه هوای معمولی.

در مجموع، مسیر گازهای احتراق در دیگ بخار از ورود هوا و سوخت، احتراق، انتقال حرارت، خروج گازهای احتراقی و در نهایت به دسامانی که مورد نیاز استفاده قرار می‌گیرد، متشکل می‌شود.