سازنده دیگ بخار

سازنده دیگ بخار، فردی است که مسئولیت طراحی، ساخت و نگهداری دیگ بخار را بر عهده دارد. دیگ بخار، یک تجهیزات حرارتی پیشرفته است که به منظور تبدیل آب به بخار استفاده می شود. این دیگ ها عموماً در صنعت، کارخانه ها، نیروگاه ها و سازمان های بزرگ استفاده می شوند.

سازندگان دیگ بخار، با در نظر گرفتن قوانین و مقررات فنی و استانداردهای مربوطه، مهارت ها و دانش فنی خود را در طراحی و ساخت این تجهیزات ترکیب می کنند. آنها باید با دانش فنی عمیقی در زمینه مکانیک، حرارتی، الکتریکی و راه اندازی دیگ بخار آشنا باشند.

یک سازنده دیگ بخار معمولاً مراحل طراحی و ساخت دیگ بخار را طی کرده و تمام اجزاء و قطعات مورد نیاز برای تولید دیگ بخار را تامین می کند. از جمله اجزاء مهم دیگ بخار می توان به بویلر، سیستم تغذیه آب، سیستم انتقال حرارت و سیستم کنترل و اتوماسیون اشاره کرد.

علاوه بر طراحی و ساخت، سازنده دیگ بخار معمولاً مسئول نگهداری و تعمیرات دیگ بخار نیز می باشد. این شامل بررسی دوره ای مواردی نظیر فشار بخار، سیستم های حفاظتی و بررسی کارکرد صحیح دیگ بخار است.

در نتیجه، سازنده دیگ بخار نقش حیاتی در تأمین انرژی حرارتی در صنایع مختلف دارد. آنها با استفاده از تجربه خود، تکنولوژی های نوین و روش های پیشرفته، توانسته اند دیگ بخار را به یکی از اصلی ترین و کاربردی ترین تجهیزات صنعتی تبدیل کنند.

بخش های تشکیل دهنده دیگ بخار

1. بخش بخار ساز: در این قسمت، آب تحت فشار بالا و در دمای بالا به بخار تبدیل می‌شود. این بخش معمولاً دارای لوله‌های حرارتی است که حرارت لازم برای تبدیل آب به بخار را تأمین می‌کند.

2. بخش انتقال حرارت: در این بخش، حرارت بخار به منابع دیگری مانند آب سرد، هوای اطراف یا سیالات دیگر انتقال می‌یابد. این بخش معمولاً شامل لوله‌های انتقال حرارت است که بر اساس اصول انتقال حرارت و اصول همجواری طراحی شده‌اند.

3. بخش کنترل و ایمنی: این بخش شامل سیستم‌های کنترلی و ایمنی است که عملکرد دیگ را نظارت می‌کنند و در صورت لزوم اقدامات ایمنی را انجام می‌دهند. این سیستم‌ها معمولاً شامل ترموستات‌ها، فشارسنج‌ها، سوئیچ‌های حرارتی و سیستم‌های خاموشی اضطراری هستند.

دیگ بخار به عنوان یک منبع انرژی قدرتمند و قابل تنظیم، در صنعت نقشی بسیار مهم بازی می‌کند. این دیگ‌ها قادر به تأمین بخار با فشار و درجه حرارت موردنیاز برای فرآیندهای صنعتی هستند و می‌توانند از آب فاضلاب صنایع نیز استفاده کنند.

نوع سوخت مشعل دیگ بخار

سازوکار عملکرد این دیگ بر پایه تبادل حرارتی بین آب و گاز سوخت مشعل است که منجر به تبدیل آب به بخار می‌شود. سوخت مشعل در دیگ بخار به صورت مایع یا گاز حاوی سوخت‌های فسیلی مانند نفت، گاز طبیعی و ذغال‌سنگ استفاده می‌شود.

نوع سوخت مشعل دیگ بخار می‌تواند تاثیر مستقیمی بر عملکرد و کارایی دیگ داشته باشد. انتخاب مناسب سوخت مشعل باید بر اساس ویژگی‌های فنی و عملی دیگ در نظر گرفته شود. برخی از ویژگی‌های مهم در انتخاب سوخت مشعل عبارتند از:

1. بازده و کارایی: سوخت مشعل باید بازدهی و کارایی بالایی داشته باشد تا هزینه‌های سوخت را به حداقل برساند و نیاز به تعویض و تعمیرات مکرر را کاهش دهد.

2. ناخالصی‌ها: سوخت مشعل باید دارای حداقل ناخالصی‌ها و مواد آلوده باشد تا از تشکیل رسوبات آسیب زا در دیگ جلوگیری شود.

3. آلاینده‌ها: سوخت مشعل باید دارای حداقل میزان آلاینده‌ها باشد تا از آلودگی محیط زیست جلوگیری شود و آسیب جدی به سلامت انسان و حیوانات نرساند.

4. قابلیت ذخیره‌سازی و سهولت تامین: سوخت مشعل باید در دسترس و قابل تامین باشد و بتواند به راحتی در محل‌های مختلف ذخیره و نگهداری شود.

5. کارکرد و عملکرد در شرایط مختلف: سوخت مشعل باید قابلیت استفاده در شرایط مختلف مانند دمای بالا، فشار کم و محیط‌های خاص دیگ را داشته باشد.

مسیر گاز های احتراق در دیگ بخار

مسیر گازهای احتراق در دیگ بخار یکی از عوامل اساسی در عملکرد و کارایی دیگ بخار می‌باشد. در متن زیر به تفصیل به بررسی این مسیر و نقش آن در احتراق و عملکرد دیگ بخار خواهیم پرداخت.

مسیر گازهای احتراق در دیگ بخار از نظر فنی و همچنین اقتصادی اهمیت بسیاری دارد. درون دیگ بخار، گازهای مختلفی شامل هیدروژن، کربن مونوکسید، دی اکسید کربن، نیتروژن و آلاینده های موجود در سوخت اولیه وجود دارند. برای به حداکثر رساندن بازده احتراق و کاهش آلودگی محیط، این گازها باید به صورت مناسب و بهینه در دیگ بخار احتراق یابند.

در مسیر گازهای احتراق در دیگ بخار، ابتدا سوخت اولیه از طریق یک سیستم پمپاژ به دیگ وارد می‌شود. سپس سوخت اولیه توسط فن هوا پیچ موجود در دیگ با هوای مورد نیاز برای احتراق مخلوط شده و به صورت ترکیبی و یکنواخت وارد دامنه احتراق می‌شود.

در مسیر احتراق، هوای لازم برای احتراق به داخل دیگ بخار وارد می‌شود. این هوا با سوخت اولیه در داخل دیگ ترکیب شده و رآکتیوهای احتراقی مانند اکسیژن و دی اکسید کربن را تشکیل می‌دهد. سپس این رآکتیوها در حضور گازهای سوخت خود به طور متقابل با هم تعامل می‌کنند و موجب احتراق و تولید حرارت و انرژی می‌شوند.

بعد از مرحله احتراق، گازهای خروجی و آلاینده های احتراقی در دیگ بخار تشکیل می‌دهند. برای مدیریت و کنترل آلودگی تولید شده، سیستمهای کنترل آلاینده ها واقع در مسیر خروجی این گازها در دیگ بکار می‌روند.

همچنین در این مسیر، سیستم های اساسی دیگ بخار مانند روغن کاری، نازل ها و بخار ساز در نظر گرفته می‌شوند. این اجزا برای تضمین ایمنی و بهره وری بیشتر در احتراق و کارایی دیگ بخار نقش بسزایی در مسیر گازهای احتراق ایفا می‌کنند..

تعمیرات دیگ بخار

تعمیرات دیگ بخار شامل یک سری فعالیت‌ها است که به منظور برطرف کردن مشکلات و خرابی‌های موجود در دیگ بخار انجام می‌شود. در این فرآیند، مهندسان و فنی‌های متخصص با تجهیزات و تجربه‌ کافی، به بررسی و تشخیص اصولی خرابی شده و سپس با استفاده از ابزارهای مناسب، مشکل را برطرف می‌کنند.

یکی از اصلی‌ترین مشکلاتی که در دیگ بخار رخ می‌دهد، عیب و خرابی در سیستم‌های استاندارد سوخت و احتراق است. این مشکل می‌تواند به دلیل استفاده نادرست از سوخت، ناکارآمدی در سیستم احتراقی و یا کثیفی در سوخت‌های استفاده شده باشد. در این صورت، تعمیرکاران باید با بررسی سیستم سوخت و تشخیص مشکل، تمام نقاط خرابی را شناسایی و رفع کنند. این شامل چک کردن درجه حرارت و فشار، نظم و تنظیم صحیح سوخت‌رسانی و تعمیر و نگهداری مداوم از تجهیزات احتراق را شامل می‌شود.

علاوه بر آن، ممکن است در دیگ بخار مشکلاتی مربوط به کوره، چندراهه و دودکش وجود داشته باشد. در این صورت، تعمیر کاران باید این اجزا را بررسی و تمام نقاط ضعف را تعیین کنند. این شامل بررسی شدن چندراهه برای اطمینان از پاسخگویی صحیح آن در زمان لازم، تعمیر و نگهداری صحیح کوره بخار و تنظیم و عیب‌یابی دودکش برای جلوگیری از اختلال در خروجی دودکش می‌شود.

تعمیرات دیگ بخار باید به صورت دوره‌ای و منظم انجام شود. این به این معنی است که متخصصان تاسیسات باید به صورت دوره‌ای مشخص شده، دیگ بخار را بررسی و تعمیر کنند تا از خرابی و از کارافتادگی آن جلوگیری شود. همچنین نگهداری منسجم و دقیق و تجهیزات مورد نیاز نیز برای ابعادی شدن این تعمیرات الزامی است.

رسوب زادیی دیگ بخار

رسوب زادی در دیگ بخار یک مشکل متداول در صنعت بخار است که می‌تواند منجر به کاهش عملکرد و عمر مفید دیگ بخار گردد. این کار به معنای رسوب یا تجمع مواد محلول در آب (مانند کلسیم، منگنز، سیلیکا، روی و…) در دیگ بخار است.

عوامل مختلفی می‌توانند باعث رسوب زادی در دیگ بخار شوند، از جمله:

1. آب دیگ: کیفیت آب مصرفی در دیگ بخار بسیار مهم است. آب با مقدار زیادی املاح معدنی می‌تواند نقشهای زنده را به وجود آورده و باعث رسوب زادی شوند. ملاحظه شده است که آب با سطح اسیدی متناسب، زمینه مناسبی برای رسوب زادی ایجاد می‌کند.

2. دما: زمانی که آب در دیگ بخار به دمای بالا می رسد، املاح محلول در آن به طور طبیعی ایستاده و به شکل جامد رسوب می‌کند. این فرآیند به طور کلی به نام “تشکیل رسوب قلمرو” شناخته می‌شود.

3. فشار: رسوب زادی در دیگ بخار به طور تمام وجودش به فشار متداول است. فشار بالا، مانند فشار بیش از حد رسوب‌وزی است که می‌توانند رسوبات را خطرناک‌تر کنند.

4. جهش شار حرارتی: وقتی که سریعاً دما و فشار درون دیگ بخار تغییر می‌کند، رسوبات نمی‌توانند در بستره‌ای منظم نشسته و رشد کنند. این به عنوان “تشکیل رسوب جهش شار حرارتی” شناخته می‌شود.

مقابله با رسوب زادی در دیگ بخار

1. آموزش و تمرین: ارائه آموزش‌های مناسب به عملیاتکاران دیگ بخار می‌تواند کمک کند تا بفهمند چگونه رسوب زادی را کنترل و پیشگیری کنند.

2. استفاده از آب باریک: استفاده از آب با کیفیت بهتر و کمترین مقدار املاح ممکن می‌تواند رسوب زادی را کاهش دهد.

3. سیستم‌های جدایش: استفاده از سیستم‌های جداسازی مانند آبگیر و جدا کننده جامدات می‌تواند رسوبات را جدا کند و جلوگیری کند.

4. اعمال‌ پرسش، شستشو و پاشش: برخی از رسوب شدید‌ها (مانند رسوب های کانسنگی) توسط روش های فیزیکی نظیر پرسش، شستشو و پاشش قابل جدا شدن هستند.

5. کنترل شیمیایی: استفاده از مواد شیمیایی و مواد شیمیایی تثبیت کننده می‌تواند به کاهش رسوب زادی کمک کند.

در نهایت، پیشگیری از رسوب زادی با توجه به عامل رسوب زادی ماشین بخار، آب تغذیه، فشار و دما بستگی دارد. با اصلاح این عوامل و استفاده از روش‌های پیشگیری و رفع این رسوبات، می‌توان عمر مفید دیگ بخار را افزایش داد و عملکرد بهینه را حفظ کرد.